نقش خازن در سیستم برق خودرو
نقش خازن در سیستم های برقی خودرو بسیار حائز اهمیت می باشد. در سیستم‌های الکتریکی صنعتی و طبیعتا خودرویی از سه المان خازن، مقاومت و سم پیچ به صورت مکرر استفاده می‌گردد. عملکرد خازن در مدارهای برقی همانند عملکرد فنر در سیستم‌های مکانیکی می‌باشد به عبارتی دیگر همانگونه که فنر هنگام فشردگی انرژی پتانسیل مکانیکی را جذب و ذخیره می‌کند، خازن نیز انرژی پتانسیل الکتریکی را جذب و ذخیره می‌کند.
بدین معنا که به طور مثال اگر خازنی با ولتاژ 200 ولت شارژ می‌شود، هنگامی که ولتاژ اعمالی به آن کمتر از 200 ولت شود شروع به تخلیه و بازپس دادن انرژی الکتریکی به مدار می‌کند و این عملیات شارژ و تخلیه خازن در مدارهای الکتریکی به صورت مکرر با فرکانس‌های مختلف صورت می‌پذیرد.
صفحات رسانای خازن معمولا از جنس آلومینیوم، روی و نقره است که معمولا مساحت زیادی دارند. صفحه عایق نیز معمولا از جنس هوا، کاغذ، میکا، پلاستیک، اکسید آلومینیوم، اکسید تانتالیوم و غیره می باشد. مهمترین ویژگی خازن، ظرفیت آن می باشد که با حرف C نشان داده می شود و به معنای توانایی ذخیره بار الکتریکی می باشد. هر چه ظرفیت خازن بیشتر باشد، توانایی ذخیره بار الکتریکی آن بیشتر می شود.
همچنین هر چه مساحت مشترک صفحات خازن بیشتر و ضخامت دی الکتریک بین دو صفحه فلزی کمتر باشد، ظرفیت خازن بیشتر می شود. از طرفی جنس دی الکتریک هم در ظرفیت خازن تاثیر می گذارد به طوری که هر چه ضریب دی الکتریک بیشتر باشد، ظرفیت خازن بیشتر می شود.
ظرفیت خازن به عنوان مهمترین مشخصه خازن بر روی بدنه آن حک می شود. واحد ظرفیت خازن فاراد می باشد اما از آنجایی که فاراد کمیتی بزرگ است، ظرفیت خازن را معمولا بر حسب میکرو فاراد (Fµ) یا پیکوفاراد (pF) بیان می کنند. از طرفی ولتاژ پلاریزاسیون یا ولتاژ کار خازن نیز دارای اهمیت زیادی می باشد، که معمولا به همراه ظرفیت خازن بر روی بدنه خازن حک می شود. ولتاژ کاری خازن، ماکزیمم ولتاژی است که به دو سر خازن اعمال می شود، تا مولکول های عایق درون خازن شکسته نشده و خاصیت عایق بودن خود را از دست ندهند.
