پیستون ها معمولا دارای سه یا چهار رینگ هستند که البته در خودروهای سواری مجهز به موتور احتراق داخلی بنزینی عمدتا از سه رینگ به شرح ذیل برای هر پیستون استفاده می گردد:
- دو رینگ کمپرس
- یک رینگ روغنی
رینگ پیستون
رینگ پیستون با داشتن حالت ارتجاعی فنری، نیرویی به سطح داخلی جداره سیلندر وارد میکند و باعث میشود که فضای آزاد بین پیستون و سیلندر را مسدود کرده و از فرار سوخت و هوای متراکم یا محترق شده جلوگیری کند. این موضوع باعث افزایش راندمان حجمی و نهایتا ارتقای راندمان مکانیکی می گردد که نتیجه نهایی منجر به افزایش توان و گشتاور تولید موتور می شود.
رینگ پیستون
وظیفه رینگ کمپرسی:
وظایف رینگ کمپرسی به شرح ذیل می باشد:
- جلوگیری از نشت سوخت و هوای متراکم شده یا محترق شده به محفظه کارتل که منجر به کیفیت آب بندی موتور شده و باعث افزایش راندمان حجمی و راندمان مکانیکی موتور می گردد.
- انتقال حرارت و خنک کاری پیستون. برخی از نقاط و بخصوص سر پیستون با توجه به اینکه محل انتقال حرارت مشخصی ندارد، حرارت خود را به رینگ کمپرسی منتقل کرده است و رینگ کمپرسی نیز از طریق انتقال حرارت به جداره سیلندر و مایع خنک کننده، باعث خنک شدن سر پیستون می گردد.
وظیفه رینگ کمپرسی-روغنی:
- انتقال حرارت و خنک کاری
- جلوگیری از فرار کمپرس
- جمع آوری بازمانده های روغن به داخل کارتل روغن موتور
وظیفه رینگ روغنی:
وظیفه این رینگ، روغن کاری سطح داخلی سیلندر و یا بوش سیلندر و همچنین جمع آوری روغن اضافه و انتقال آن به داخل کارتل روغن موتور می باشد.