مدار روغنكاری
برای کاهش اصطکاک بین قطعات متحرک موتور و جلوگیری از تماس فلز با فلز که منجر به سایش قطعات، افزایش دمای قطعات و نهایتاً ذوب شدن و آسیب دیدن آنها میشود، باید از روانکار مناسب و روش روانکاری مطلوب استفاده کرد. بدین منظور در ابتدا به بررسی روغن موتور پرداخته میشود.
روغن موتور
در مدار روغنکاری موتورهای احتراق داخلی از روغنهای متعددی استفاده میگردد که انتخاب روغن مناسب توسط طراح موتور انجام شده است و برای جلوگیری از خطرات احتمالی باید صرفا از روغن توصیه شده استفاده کرد. روغنها با عباراتی درجه بندی شدهاند که بیان کننده میزان کیفیت و گرانروی روغن است.
روغن موتور ترکیبی از روغن پایه بعلاوه افزودنیها است. برای ارتقای برخی خواص روغن موتور به شرح زیر افزودنیها مختلفی به روغن پایه افزوده میشود:
- ضدجوش
- ضدکف
- ضداکسیداسیون
- ضدخوردگی
- شویندگی
- معلق نگهداشتن آلودگیها
موسسه نفت آمریکا یا API یکی از معتبرترین موسسات استانداردسازی سطح کیفی روغن موتور در دنیا است به نحوی که بر روی ظرف روغن موتور حتما عبارت API درج ميشود. پس از عبارت API حرف S برای روغن موتورهای بنزینی و حرف C برای روغن موتورهای دیزلی در نظر گرفته میشود. بعد از حروف S یا C، مطابق شکل 1 یک حرف انگلیسی از A تا Z درج میشود و به معنی آن است که هرچقدر به حرف Z نزدیک میشویم، سطح کیفی این روغن بهتر خواهد بود.
شکل 1-دستهبندی روغن موتور بر اساس سطح کیفی API
از طرفی استانداردسازی گرانروی یا ویسکوزیته روغن موتور توسط انجمن مهندسین خودرو آمریکا یا SAE انجام میشود به نحوی که هر دو عبارت API و SAE مطابق شکل 2 بر روی ظرف روغن درج میشود.
شکل 2-درج استانداردسازی کیفی API و گرانروی SAE بر روی ظرف روغن موتور
انجمن مهندسین خودرو آمریکا یا SAE روغن موتور را از نظر میزان ویسکوزیته به دو دسته تكدرجهای (Mono Grade) و چند درجهای ) (Multi Grade تقسیم میکند. به روغنهای تکدرجهای، عددی اطلاق میکند که هر چقدر این عدد بزرگتر باشد نشانه آن است که ویسکوزیته این روغن بیشتر است. برخی روغنهای تكدرجهای يا Mono Grade به شرح زیر هستند:
60-50-40-30-20-25w-20w-15w-10w-5w-0w
W: حرف اول كلمه Winter به معنی زمستانی بودن روغن است و بقيه كه فاقد حرف w هستند، برای مصرف در هوای گرم تهيه شدهاند.
لازم به توضيح است كه در يك دمای مشخص، هر چقدر عدد بالاتری به روغن اطلاق شود، گرانروی آن بيشتر است. به طور مثال روغن 20SAE روانتر از روغن 60SAE است.
از اين رو بايد توجه داشت كه گرانروي روغن ها با تغيير دما، تغيير ميكند و روغن مطلوب روغنی است كه گرانروی آن با تغيير دما تغیيرات زيادی نداشته باشد. از طرفي بهتر است كه روغن موتور، در هواي سرد روانتر باشد تا دوران موتور حین استارت زدن راحت باشد و عمل روغنكاري نيز مطلوبتر صورت گيرد و در هواي گرم نبايد روغن زيادتر ازحد مجاز روان شود. بیش از حد روان شدن روغن باعث می شود که روغن از فضای بین میللنگ و یاتاقانها خارج شود و احتمال تماس فلز میللنگ با فلز یاتاقان بوجود آید و در نتیجه سایش میللنگ و یاتاقان را در پی خواهد داشت، از اين رو امروزه از روغنهای چند درجهای يا Multi Grade در موتور خودرو استفاده میشود. شکل 3 محدوده دمایی مجاز برخی روغنهای چنددرجهای را نشان میدهد.