تورک کانورتور در واقع یک کوپلینگ هیدرولیکی میباشد که توان تولیدی موتور را به محور ورودی گیربکس اتوماتیک منتقل میکند.
در گیربکسهای اتوماتیک باید تمامی فرایندهای مرتبط با تعویض دنده شامل مراحل ذیل به صورت کاملا اتوماتیک و بدون دخالت راننده انجام پذیرد:
- رها کردن پدال گاز
- آزادسازی سیستم کلاچ
- خلاص کردن دنده
- درگیر کردن دنده جدید
- درگیر کردن سیستم کلاچ
فشرده کردن پدال گاز به میزان مورد نیاز از آنجایی که در گیربکس های اتوماتیک عملیات مرتبط با تعویض دنده توسط سیستم مکاترونیکی آن برنامه ریزی و پیاده سازی میشود از کوپلینگ هیدرولیکی که تورک کانورتور یا مبدل گشتاور و به صورت عامیانه توربین خوانده میشود استفاده می گردد که به صورت پیوسته توان تولید موتور را در اختیار محور ورودی گیربکس قرار دهد.
شایان ذکر است که در تورک کانورتور عملیات قطع و وصل توان انجام نمی شود بلکه انتقال توان از موتور به گیربکس همواره و پیوسته صورت می پذیرد و فقط در صورتی که توان مقاوم در مقابل حرکت خودرو بیش از توان تولید موتور باشد، جریان روغن داخل تورک کانورتور دچار لغزش شدید شده و امکان دوران چرخها از بین می رود و خودرو متوقف میماند.
این حالت همانند زمانی است که پشت چراغ قرمز منتظر سبز شدن چراغ قرمز هستیم و ترمز را فعال کرده ایم در این حالت با روشن بودن موتور و حتی قرارگیری اهرم تعویض حالت گیربکس اتوماتیک بر روی D خودرو ثابت میماند.
تورک کانورتور از سه عضو پمپ، استاتور و توربین تشکیل شده است به نحوی که پمپ به میل لنگ موتور متصل میباشد و به محض اینکه موتور روشن شود، پمپ نیز شروع به دوران می کند و روغن داخل تورک کانورتور را به سمت توربین پرتاب میکند.
روغن حامل انرژی جنبشی از پمپ به پره های توربین برخورد می کند و در صورتی که نیروی مقاوم اعمالی به توربین کمتر از نیروی محرک آن شود، توربین شروع به دوران خواهد کرد و از آنجایی که توربین به محور ورودی گیربکس متصل شده است، محور ورودی گیربکس نیز شروع به دوران میکند.
استاتور بین پمپ و توربین قرار گرفته است و وظیفه اصلاح جهت جریان روغن برگشتی از توربین به پمپ را بر عهده دارد.